Aktualności Satori

Uczyć się przez dociekanie, odkrywanie, rozwiązywanie problemów.Ciekawa konferencja dla nauczycieli i edukatorów.

27 lutego 2020

Można nauczyć, wyjaśnić, przekazać wiedzę, ale można też zainspirować do samodzielnego obserwowania, doświadczania, wywołać potrzebę zadawania pytań, dociekania, eksperymentowania. „Kieruj się swoją ciekawością” – zachęca na swojej stronie internetowej warszawskie Centrum Nauki Kopernik, największa i najsłynniejsza polska placówka, łącząca naukę z zabawą, specjalizująca się nie tylko w objaśnianiu świata ale w pobudzaniu do samodzielnego jego poznawania. „Nie bój się wiedzieć. Nie bój się pytać. Nie przejmuj się błędami. Sprawdzaj. Wątp. Testuj. Szukaj dziury w całym. Użyj wyobraźni. Bądź niepokorny.  są cechy odkrywcy, w które wyposażony jest każdy z nas”.W coraz szybciej rozwijającym się świecie problemem przestaje być dostęp do informacji, prawdziwym wyzwaniem staje się zdolność do ich selekcjonowania, analizy, przetwarzania i umiejętnego wykorzystania. Podstawowymi kompetencjami stają się we współczesnym świecie: umiejętność krytycznego myślenia, kreatywne rozwiązywanie problemów czy zdolność do pracy zespołowej. Stawia to przed nauczycielami nowe wyzwania, zmuszając ich do poszukiwania nowych form edukacji. „Należy odejść od kultury nauczania na rzecz kultury uczenia się, bo tylko w ten sposób będzie można dobrze przygotować młode pokolenia do sprawnego funkcjonowania w szybko zmieniającej się rzeczywistości. Dzisiejsza szkoła w centrum zainteresowania musi postawić uczniów jako autonomiczne jednostki, na które, w ramach odpowiednio zaprojektowanego i realizowanego procesu uczenia się, przeniesiony zostanie ciężar zdobywania wiedzy i doświadczenia. Tu odpowiedzialność leży po stronie osób uczących, ich kompetencje są kluczowe”-stwierdzono w podsumowaniu 13 edycji konferencji POKAZAĆ – PRZEKAZAĆ, jaka odbyła się w Warszawie w sierpniu 2019 roku.

Nauczanie doświadczalne oraz rola centrów nauki w edukacji pozaformalnej będą również głównymi tematami konferencji, organizowanej przez szczecińskie Morskie Centrum Nauki im. Prof. Jerzego Stelmacha oraz Zachodniopomorskie Centrum Doskonalenia Nauczycieli.

Do udziału w wykładach i warsztatach organizatorzy zapraszają nie tylko nauczycieli przedmiotów ścisłych, technicznych oraz artystycznych ale też wszystkich zainteresowanych niekonwencjonalnymi formami nauki. Prowadzący warsztaty praktycy podzielą się swoimi doświadczeniami m.in. z wykorzystania w edukacji ciekawych eksperymentów biologiczno-chemicznych z wodą, włączeniem dzieci i młodzieży w eksperymenty z zakresu astronomii ifizyki, praktycznej edukacji przyrodniczej czy historycznej a także otwarciem przed uczniami niezwykłego świata mikroskopii.

Podczas konferencji zaprezentowane zostaną również możliwości, jakie stwarza powstająca w Województwie Zachodniopomorskim sieć centrów nauki – klaster centrów nauki o unikatowym, nie tylko w skali kraju, charakterze. Sieć tworzyć będą: 

– powstające w Szczecinie Morskie Centrum Nauki (otwarcie zaplanowano na 2021 rok), 

– działający już przy Centrum Edukacji Ekologicznej i Rewitalizacji Jezior w Szczecinku Ośrodek Popularyzujący Naukę, 

– „Metalowe Inspiracje” w Wałczu, wyposażone w urządzenia, sprzęty i akcesoria związane z obróbką metalu. A przy obiekcie powstanie edukacyjny plac zabaw. Drugi.,

– Centrum Popularyzujące Naukę w Świdwinie,

– Stargardzkie Centrum Nauki, które ma być źródłem inspiracji i fascynacji naukami ścisłymi i przyrodniczym,

– “Chcemy stworzyć sieć centrów, które będą rozbudzać ciekawość świata u młodych osób i sprawią, że będą go lepiej rozumiały. Planując Regionalny Program Operacyjny w obecnej perspektywie unijnej zadbaliśmy o to, aby znalazły się środki na tego typu obiekty. To niebywale ważne, aby budować dostępność do takiej infrastruktury” – powiedział marszałek Olgierd Geblewicz.

Tworzone placówki będą tworzyć wspólne projekty edukacyjne i rozwojowe, współpracować przy tworzeniu wystaw czasowych i wymieniać się doświadczeniami. Planują też wspólnie sięgać po środki zewnętrzne i popularyzować swoją ofertę w ramach działań transgranicznych.

We wstępie do materiałów pokonferencyjnych POKAZAĆ – PRZEKAZAĆ Robert Firmhofer, dyrektor Centrum Nauki Kopernik przypomniał wiersz Zbigniewa Herberta „Pan od przyrody”. Oto jego fragment:

„(…)

on pierwszy pokazał nam

nogę zdechłej żaby

która dotykana igłą

gwałtownie się kurczy

on nas wprowadził

przez złoty binokular

w intymne życie

naszego pradziadka

pantofelka

on przyniósł

ciemne ziarno

i powiedział: sporysz

z jego namowy

w dziesiątym roku życia

zostałem ojcem

gdy po napiętym oczekiwaniu

z kasztana zanurzonego w wodzie

ukazał się żółty kiełek

i wszystko rozśpiewało się

wokoło

(…)”

Do udziału w konferencji, która odbędzie się 7 marca br. w Sali im. Anny Radziwiłł Zachodniopomorskiego Centrum Doskonalenia Nauczycieli (ul. Gen. J. Sowińskiego 68, Szczecin), organizatorzy zapraszają nie tylko panie i panów „od przyrody”. Patronat nad konferencją objął Marszałek Województwa Zachodniopomorskiego Olgierd Geblewicz.

(raj)

Zbigniew Herbert

„Pan od przyrody”

z tomu „Hermes, pies i gwiazda”

Warszawa, 1957

Szkoła Jungów w pracowni Pałacu Młodzieży

24 lutego 2020

Tematem kolejnych zajęć Szkoły Jungów będą efektowne eksperymenty fizyczno-chemiczne. Uczestnicy Dziecięcego Uniwersytetu poznają i samodzielnie wykonają bezpieczne doświadczenia z użyciem m.in. ciekłego azotu oraz odczynników chemicznych. Spotykamy się już w następną sobotę – 29 lutego o godz. 9:00 w Pałacu Młodzieży Pomorskim Centrum Edukacji przy alei Piastów 7. Zajęcia potrwają do godz. 12.

„Brama Północna” zagwarantuje dostawy LNG do Polski.

24 lutego 2020

Pływający terminal LNG w Gdańsku
może  ubiegać się unijne dofinansowanie. Inwestycja
znalazła się na czwartej liście projektów będących przedmiotem wspólnego
zainteresowania Parlamentu Europejskiego PCI – poinformowała spółka GAZ-SYSTEM S.A. . Koszt inwestycji szacowany
jest na 3 mld zł.  

Statek  FSRU (Floating Storage and Regasification
Unit), wyposażony w pokładowe urządzenia do regazyfikacji skroplonego gazu
ziemnego, usytuowany zostanie w Gdańsku. Zdolności regazyfikacyjne jednostki wyniosą
4 mln m3 rocznie, przy czym w dalszej
perspektywie mogą być one podwojone do 8 mld m3. (rozbudowa FSRU
będzie uzależniona od rozwoju rynku w regionie i wzrostu zapotrzebowania na gaz
ziemny w kraju). Niezależnie od dostarczania gazu ziemnego
po regazyfikacji do krajowej sieci przesyłowej gdański terminal świadczyć ma  również m.in. usługi przeładunku i bunkrowania,
czyli ,,tankowania" statków napędzanych gazem ziemnym. Poza samym
pływającym terminalem konieczne jest zbudowanie
dodatkowych odcinków gazociągów, które wyprowadzą gaz z Gdańska do polskiego
systemu gazowego. Realizację
inwestycji planuje się na lata 2024 – 2025.

Drugi polski terminal regazyfikacyjny  gazu ziemnego ma być jednym z trzech elementów
tak zwanej „Bramy Północnej” –  obok
rozbudowywanego terminalu LNG w Świnoujściu (moce przeładunkowe zostaną zwiększone
z 5 do 7,5 mld m3.) oraz gazociągu „Baltic Pipe”, którym już w 2022 r. za
pośrednictwem Danii ma popłynąć do 10 mld m3 gazu z Norwegii rocznie. Produkcja
gazu z krajowych źródeł ma sięgnąć 4,5 mld m3. „Brama Północna” ma umożliwić import
gazu nie tylko dla krajowych odbiorców –
polska sieć przesyłowa umożliwi dostęp do surowca importerom Ukrainy, Litwy
oraz z państw sąsiednich  na południu
naszego kraju.

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo
szacuje, że w 2019 roku zużycie gazu ziemnego w Polsce wyniosło 19 mld m3. Zakłada
się, że w 2040 roku zapotrzebowanie na gaz ziemny w Polsce przekroczy 31 mld m3
rocznie.  

W Basenie Morza
Bałtyckiego działają już dwa terminale LNG na statkach. W 2014 r. w Kłajpedzie
(Litwa) rozpoczął pracę FSRU „Independence”, dzierżawiona od
norweskiej spółki  Höegh LNG,
o mocy regazyfikacyjnej 4 mld m3 rocznie. W 2018 r. litewski parlament
zgodził się na wykupienie pływającego terminala. Druga tego typu jednostka
o nazwie „Marshal Vasilevskiy”, zacumowana została w odległości 5 km od brzegu,
na wysokości Kaliningradu (Rosja, Obwód Kaliningradzki).

Lista PCI (Projects of Common Interest) obejmuje kluczowe projekty
infrastrukturalne, mające na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa i
konkurencji na europejskim rynku energii. Ich realizacja ma także pomóc w realizacji
polityki klimatyczno-środowiskowej Unii Europejskiej. Na czwartej liście, poza
terminalem FSRU w Gdańsku, znalazły się również inne inwestycje realizowane przez
GAZ-SYSTEM: projekt Baltic Pipe oraz gazowe połączenia międzysystemowe Polska –
Litwa i Polska – Słowacja
(raj)

Statki napędzane wodorem

19 lutego 2020

Informacja była sensacyjna. 9 i 10 lutego media na całym świecie informowały,
że Bill Gates – współzałożyciel, główny architekt
oprogramowania i były prezes zarządu korporacji Microsoft , według Bloomberga
drugi na liście najbogatszych ludzi świata (113 mld USD) – kupił najbardziej
niezwykły jacht świata: 112-metrowy „Aqua” z napędem wodorowym, prezentowany
rok wcześniej podczas targów Monaco Yacht Show przez znaną holenderską firmę Sinot
Yacht & Architecure Design. Szczegółowy,
blisko dwumetrowy model prezentował w Monaco luksusowy, pięciopokładowy jacht
dla 14 gości i 31 członków załogi, wyposażony w dwie kabiny VIP i cztery zwykłe
kabiny prywatne – wszystkie z oknami od sufitu do podłogi, w basen, spa, siłownię,
lądowisko dla helikopterów. Emocje wzbudzał nie tylko nowy właściciel, ale też
cena superjachtu – jak podano, miałaby ona oscylować wokół 650 milionów dolarów.

Mało kto ekscytował się napędem megajachtu. Tymczasem statek ma być
całkowicie napędzany wodorem i technologią ogniw paliwowych. Dwa 28-tonowe
zbiorniki do przechowywania ciekłego wodoru mają umożliwić jednostce przepłynięcie
do 3750 mil morskich z maksymalną prędkością 17 węzłów. Tylko z powodu małej liczby
stacji napełniania wodorem jacht ma mieć możliwość wspomagającego zasilania
olejem napędowym. Zdjęcia luksusowego statku i film promocyjny Sinot obiegły
świat, ale jeszcze 10 lutego wiadomość o sprzedaniu jachtu została zdementowana.
Na stronie internetowej Sinot poinformowano, że projekt „Aqua” nadal znajduje
się w fazie koncepcyjnej, a firma nie utrzymuje żadnych relacji biznesowych z
Billem Gatesem.

Napęd wodorowy, będący całkowitą nowością w przypadku wielkiego
jachtu, nie jest już sensacją w przypadku innych typów statków. Odkąd uznano
wodór na najczystsze paliwo napędowe, cechujące się nie tylko wysoką
sprawnością spalania ale też brakiem wibracji i gwarancją cichej pracy, w kilku
punktach świata podjęto próbę wykorzystania go w praktyce. I choć obecnie za
alternatywny dla paliw ropopochodnych uznawany jest głównie skroplony gaz ziemny
LNG, to próby wykorzystania czystego, bezemisyjnego wodoru weszły w fazę bardzo
praktycznych zastosowań.

Dla przykładu – norweskie biuro
projektowe Ulsten pracuje nad pierwszym statkiem wyposażonym w ogniwa wodorowe i
nie emitującym żadnych spalin poza wodą, a przeznaczonym do obsługi platform
elektrowni wiatrowych. Ulstein SX190 Zero Emission DP2 ma
wypłynąć w morze w 2022 roku. Jednostka będzie mogła pływać bez tankowania przez
cztery dni (pierwszy etap), a po dopracowaniu wykorzystującej wodór instalacji jej
konstruktorzy mają nadzieję zwiększyć autonomię statku do dni czternastu. Wodór
będzie bunkrowany na statek poprzez wymianę kontenerów z zatankowanym paliwem,
co eliminuje potrzebę inwestowania w specjalne instalacje bunkrowania. W
przypadku braku dostępu do wodoru statek ma mieć możliwość pracy na oleju LS
MGO o niskiej zawartości siarki.

Wodór będzie napędzał prom pasażersko-samochodowy HySeas 3, który –
jeśli nie stanie się nic nieprzewidzianego – od 2021 roku będzie obsługiwał połączenie
między wybrzeżem Szkocji a wyspą Orkady. Prom buduje stocznia Ferguson Marine
przy wsparciu partnerów z całej Europy. Jednostka ma kosztować 12,6 mln funtów,
z czego 9,3 mln wyłoży Unia Europejska. Jak podaje portal gasHD.eu „paliwo
wodorowe będzie pozyskiwane w wyniku elektrolizy zasilanej energią elektryczną.
Będzie to całkowicie odnawialny prąd z elektrowni wiatrowych położonych na
wyspach Eday (elekrtolizer 0,5 MW) i Shapinsay (elektrolizer 1,0 MW).  Na
wyspie Eday prąd będzie powstawał także w siłowniach zamontowanych pod wodą,
wykorzystujących energię pływów morskich. Powstały tam wodór będzie
transportowany do Szkocji i bunkrowany ze zbiornika (shore-to-ship) do
wodorowego statku”. Prom o długości 40 i szerokości 10 metrów pomieści 120
pasażerów i 16 samochodów. Trasę o długości 4 mil morskich między Kirkwall a
Shapinsay. Rejs potrwa każdorazowo ok. 25 minut.

Armator
Norled wygrał przetarg na obsługę promową z wykorzystaniem wodoru w regionie
Rogaland. Od połowy 2021 r. jednostka zasilana ciekłym wodorem obsługiwać ma
trasę Hjelmeland – Skipavik – Nesvik (droga krajowa nr 13 w Norwegii),
przewożąc do 299 pasażerów i 80 samochodów osobowych.  Ogniwa wodorowe jednostki będą miały moc 400
kW,  w zbiornikach promu zmieści się 3
tony ciekłego wodoru, co odpowiada 3 tygodniowemu zużyciu tego paliwa. Co
ciekawe – armator celowo przewymiarował zbiorniki,  by dokonywać testów na innowacyjnej jednostce.
Budowa uzyskała dofinansowanie od norweskiego rządu i Unii Europejskiej

Wodór będzie również napędzał pierwszy holownik, spalany w silniku
dual fuel razem z olejem napędowym, zlecony przez Port of Antwerp. W przebudowanej  jednostce zamontowany zostanie silnik BeHydro
o maksymalnej mocy 2,8 MW.

Równolegle prowadzone są prace nad statkami umożliwiającymi
przewożenie dużych ilości skroplonego i schłodzonego do temperatury minus 253
stopni wodoru (w tak niskiej temperaturze wodór zmniejsza swoją objętość 800
razy). Konsorcjum czterech norweskich firm (Wilhelmsen, Equinor, DNV GL i
Moss Maritime) zbuduje pierwszy statek do transportu i bunkrowania ciekłego wodoru.
Będzie on miał zbiorniki o pojemności 9 tysięcy m3 LH2 (Liquid Hydrogen) i
będzie umożliwiał nie tylko transport paliwa między portami, ale też
bunkrowanie statków znajdujących się na morzu. W grudniu 2019 r. w
japońskiej stoczni Kawasaki zwodowano „Suiso Frontier” –
tankowiec, który będzie mógł wziąć na pokład 1250 m3 (88,5 tony) ciekłego
wodoru. To pierwszy zbiornikowiec do przewozu wodoru na duże odległości. Wybudowano
go w ramach projektu, realizowanego przez utworzone w 2016 r. konsorcjum firm Kawasaki
Heavy Industries, Iwatani Corproration i Shell Japan Ltd, którego celem jest
budowa łańcucha dostaw dużych ilości wodoru między Australią (Port Hastings,
gdzie powstanie terminal do skraplania i załadunku ciekłego wodoru) a Japonią
(w Kobe zbudowany zostanie morski terminal dystrybucji wodoru).  

Jak szacuje Międzynarodowa Organizacja Morska transport
morski emituje około 940 milionów ton CO2 rocznie, co stanowi około
2,5 % ogółu emisji gazów cieplarnianych. Budowę bezemisyjnego transportu dedykowany
jest specjalny program Unii Europejskiej o nazwie FLAGSHIPS. Realizowany od
2019 roku projekt ma na celu wdrożenie dwóch komercyjnych statków napędzanych
wodorowymi ogniwami paliwowymi. Pierwszym z nich jest wspomniany już norweski
prom pasażersko-samochodowy, drugim – wodorowy pchacz służący do obsługi transportu
na rzece Rodan we Francji. W pierwszym do napędzania jednostki wykorzystywany
będzie wodór ciekły, w drugim – gazowy.

Logistyka ciekłego wodoru –
Projekt HyStra (źródło: Kawasaki)

(raj)

Konferencja centrów nauki

19 lutego 2020

Kreatywność jest obecnie w edukacji tak ważna jak umiejętność czytania i pisania.
Zapraszamy na konferencję dla nauczycieli i nie tylko… Wydarzenie odbędzie się 7 marca 2020 i w całości poświęcone będzie roli centrów nauki w procesie edukacji.
Dowiedz się, jak wesprzeć uczniów w poszukiwaniu kreatywnych rozwiązań, jak rozwijać w nich umiejętności myślenia i kompetencji poprzez doświadczenia i eksperymenty.
Konferencja jest bezpłatna, zapisy: http://bit.ly/3bQwQxm

czytaj dalej >>>